Μυρμήγκια της πόλης

Χρόνους κοινούς σεργιανίσαμε
Δρόμους γνωστούς περπατήσαμε
Εμείς.
Αέρας κοινός τα σωθικά μας ζωντάνεψε
Δε σε ξέρω, Δε με ξέρεις.
Άγνωστοι
Στο πολύβουο της πόλης το πλήθος
σταγόνα θάλασσας απέραντης
Εμείς.
Αδύνατο στόχος να γίνεις στο
περισκόπιο της αναζήτησης.
Άγνωστοι