Γιατί ουρλιάζουν έτσι κι αλυχτούν τα έρμα
Η πρώτη προσπάθεια δημιουργίας εθνικού συστήματος υγείας, ως ευρωπαϊκό προαπαιτούμενο και αίτημα του νοσοκομειακού κινήματος, ξεκίνα το 1978 από τον υπουργό Σπύρο Δοξιάδη (1977-1981) που συστήνει την επιτροπή Βασίλη Φίλια, το πόρισμα της οποίας προέβλεπε μεταξύ άλλων τη δημιουργία δυο σχέσεων εργασίας στα νοσοκομεία. Την πλήρη αποκλειστική (full time) και τη μερική απασχόληση (part time). Συνάντησε αντιδράσεις κυρίως μέσα από τη συντηρητική παράταξη, που συμπεριελάμβανε όλο το ιατρικό κατεστημένο κι εγκαταλείφτηκε αφού εφαρμόστηκε επιμέρους και πιλοτικά σε δύο κέντρα υγείας (Νεάπολη Λασιθίου, Ζαγκλιβέρι). Ο ιδρυτικός νόμος του ΕΣΥ (1397/1983) από τον Παρασκευά Αυγερινό, ενώ περιλαμβάνει τμήματα του πορίσματος Φίλια, επιλέγει μια και μοναδική σχέση εργασίας στο σύστημα, αυτή της πλήρους αποκλειστικής και σωστά, γιατί από την προϊστορία και τη συσσωρευμένη εμπειρία τα νοσοκομεία λειτουργούσαν είτε ως άγρα πελατών για τα ιατρεία, είτε ως πάρεργα δίνοντας προτεραιότητα οι γιατροί στα ιδιωτικά τους ιατρεία. Ο αντιδράσεις ήταν πολλές, σκληρές και συγκρουσιακές κι ήρθε ο Γιώργος Γεννηματάς τον Ιανουάριο του 1984 για να τον εφαρμόσει αφήνοντας μέρη του ανολοκλήρωτα (πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, ενοποίηση των κλάδων υγείας των ταμείων σε ένα, χρηματοδότηση κ.ά.), αθετήσεις στο ιατρικό μισθολόγιο και παραχώρηση σε καθηγητές πανεπιστήμιου και στρατιωτικούς γιατρούς, το ιδιωτικό ιατρείο. Το τελευταίο αποτέλεσε αγκάθι και μεροληπτική εξαίρεση που διαιρούσε το σώμα των νοσοκομειακών ιατρών μέχρι σήμερα. Η ΝΔ την περίοδο 1990-1993 είτε από ιδεολογική καθαρότητα, είτε από πιέσεις συμφερόντων είτε τέλος γιατί δεν μπορούσε ή δεν ήθελε να εκπληρώσει τις μισθολογικές υποχρεώσεις προς τους ιατρούς του συστήματος ξανάφερε με υπουργό τον Γιώργο Σούρλα (ν.2071/1992) τη μερική απασχόληση. Αυτή η αλλαγή δεν περπάτησε και η 3η κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου (1993-1996) με υπουργό υγείας τον Δημήτρη Κρεμαστινό την καταργεί επιλέγοντας ξανά την πλήρη κι αποκλειστική απασχόληση ρυθμίζοντας ξεκάθαρα την αγορά εργασίας. Αφήνει όμως πάλι, λίγο θολά, το θέμα των πανεπιστημιακών και στρατιωτικών γιατρών. Έκτοτε και για 30 χρόνια η εκσυγχρονιστική μεταρρύθμιση του ΕΣΥ εδραιώνεται στην ελληνική κοινωνία, γίνεται σεβαστή κι αποδεκτή, με τα λάθη και τις στρεβλώσεις της και δεν την πειράζουν ούτε οι συντηρητικές κυβερνήσεις αυτών των χρόνων που μεσολάβησαν. Αυτά μέχρι την έλευση της κυβέρνησης Κυριάκου Μητσοτάκη που εξ αρχής και εκ προοιμίου την είχε στόχο με αλλαγές πλήρους ιδιωτικοποίησης, αμερικάνικου ούτε καν ευρωπαϊκού τύπου. Ήρθε λοιπόν η ώρα κι η υπουργός και πανεπιστημιακός Μίνα Γκάγκα, σαν έτοιμη από καιρό να την πραγματοποιήσει.
Ξεκίνησαν λοιπόν οι αντιδράσεις. Πραγματικές ή προσχηματικές αξίζει τον κόπο να δούμε. Να δούμε γιατί ουρλιάζουν έτσι κι αλυχτούν τα έρμα, γιατροί, συνδικαλιστικές νοσοκομειακές οργανώσεις κι αντιπολιτευόμενα κόμματα με το νομοσχέδιο της madam Γκάγκα για το ΕΣΥ; Ξαφνιάστηκαν; Δεν την περίμεναν αυτή την κίνηση από την υπουργό; Δεν περίμεναν αυτό το άδειασμα, το γκρέμισμα και την καταστροφή; Τώρα λοιπόν την είδαν την καταστροφή, τώρα ανεμίστηκαν το γκρέμισμα του ΕΣΥ και τώρα το ξήλωμα του δημόσιου χαρακτήρα του; Δεν είδαν και δε διάβασαν τόσο καιρό το προεκλογικό πρόγραμμα της ΝΔ για το ΕΣΥ; Δεν είδαν και δεν κατάλαβαν τον Μητσοτάκη, τον σωτήρα της πανδημίας το καλοκαίρι του 2020, που μιλούσε για το νέο ΕΣΥ μέσω ΣΔΙΤ ακόμα κι όταν ο ιδιωτικός τομέας απουσίαζε παντελώς από την αντιμετώπιση του κορωνοϊού; Δεν κατάλαβαν το μίγμα αυτής της κυβέρνησης από βαθύ αμοραλισμό, εκλεκτικό κληρονομικό ηγεμονισμό, μπολιασμένο με νεοφασιστικές ιδέες και πρακτικές; Δεν είδαν την απέχθεια όλων των α(χ)ρίστων προς τη δημοκρατία, τους νόμους και το σύνταγμα; Δεν είδαν ή δεν κατάλαβαν την αδιέξοδη γραμμή που κράτησαν τόσο καιρό οι ίδιοι οι σημερινοί αντιδρώντες στην ομολογημένη τραγική διαχείριση της πανδημίας; Δεν κατάλαβαν ότι θυσίασαν την ελευθερία και τα δημοκρατικά δικαιώματα του λαού για μια επισφαλή κι αμφίβολη εκδοχή της υγείας του; Παρασυρμένοι λοιπόν όλοι αυτοί, παραπλανημένοι, φοβισμένοι ή τρομοκρατημένοι, από το κυρίαρχο αφήγημα (αντιεπιστημονικό, μεταφυσικό και άκρως ταξικό κατά βάση), της πανδημίας και της θεραπείας της, έγιναν ουρά αυτής της κυβέρνησης κι αυτού του κυβερνήτη, διαίρεσαν το σώμα των γιατρών, το διαμέλισαν συμπράττοντας σε απαράδεκτες υποχρεωτικότητες και συμπεριφορές ναζιστικού χαρακτήρα, το απολιτικοποίησαν τελικά και λοιδόρησαν, χλεύασαν κι απαξίωσαν όσους συναδέλφους και συνεργάτες τους αντέδρασαν κι αντιτάχθηκαν. Μάλιστα συλλήβδην τους χαρακτήρισαν ως παρανοϊκούς, γραφικούς, θρησκόληπτους, ψεκασμένους (λαθραίος άνθρωπος ΔΕΝ υπάρχει, ψεκασμένος άνθρωπος υπάρχει κύριοι και κυρίες της αριστεράς;), αντιεμβολιαστές, ακροδεξιούς, λουφαδόρους που πρέπει να εξοριστούν στα βουνά ή να κλειστούν στα ξερονήσια. Μέχρι και την αλληλεγγύη μαγάρισαν κι από πράξη οικειοθελούς προσφοράς και συμπαράστασης σε δοκιμαζόμενους συνανθρώπους την έκαναν πράξη υποχρεωτική εντελλόμενη από την εξουσία και το κράτος. Ακόμα και τα ανθρώπινα δικαιώματα τα είδαν ως εξατομικευμένη προβολή του εγώ του καθενός κι όχι την αναγκαία και ικανή συνθήκη που οι άνθρωποι ως πρόσωπα αυτεξούσια συνδιαλέγονται, συνδιαμορφώνουν και συγκροτούν συλλογικά τις κοινωνίες και τις σχέσεις τους. Συλλογικά κεκτημένα είναι αυτά τα δικαιώματα κερδισμένα με θυσίες, αγώνες και αίμα, πολύ αίμα, για να απαξιώνονται από κάποιους κουφιοκέφαλους. Αλήθεια τι άλλο περίμεναν ότι θα γινόταν δηλαδή; Υπηρέτησαν με φανατισμό ταλιμπάν το κυρίαρχο αφήγημα αμαρτωλών φαρμακευτικών εταιριών, ύποπτων παγκόσμιων ελίτ και διεφθαρμένων ρυθμιστικών αρχών ενώ ακολούθησαν επί σειρά ετών άκριτα κι άσκεφτα, guide lines μητροπολιτικών καπιταλιστικών κέντρων. Aποδέχτηκαν και αναπαρήγαγαν τερατώδη ψέματα ανάρμοστα για την ιατρική επιστήμη όπως τα τείχη ανοσίας αυτών των ιών, νόσος των ανεμβολίαστων, προστασίες εμβολίων ανύπαρκτες, κ.ά κι έγιναν δεσμώτες κι ανθρωποφύλακες κάθε αντίθετης άποψης στιγματίζοντας ανθρώπους κι απόψεις λες και δεν ήξεραν ότι επιστήμη χωρίς αντίλογο δεν υπάρχει, επιστήμη χωρίς κριτική είναι βάλτος και τέλμα ακίνητο κι απονεκρωμένο, επιστήμη χωρίς ελευθερία είναι δόγμα και ιερά εξέταση, επιστήμη που επικαλείται τον φόβο για να επικρατήσει είναι έγκλημα κι όχι σωτηρία, ιατρική μη προσωποποιημένη είναι πολιτική κι όχι επιστήμη και τέχνη θεραπευτική για τον άνθρωπο. Αυτά κι άλλα πολλά παράβλεψαν και τώρα απλώς εισπράττουν το λογαριασμό και τους κάθεται στον λαιμό. Ο κόσμος αποσβολωμένος, θολωμένος και μετέωρος, οι γιατροί διασπασμένοι, η αντιπολίτευση απούσα κυρίως η αξιωματική που ακόμα δεν μπορεί να εξηγήσει τη φάπα που έφαγε στις πρόσφατες εκλογές των γιατρών το 2022, άφησαν ξαρμάτωτα τα κάστρα κι αφύλαχτα τα περάσματα και βρήκαν έτσι την αφορμή και την ώρα οι οχτροί, μπήκαν στην πόλη κι έκαναν το ΕΣΥ στάχτη και μπούρμπερη. Από τους πανεπιστημιακούς και στρατιωτικούς (περίπου 15% του ιατρικού νοσοκομειακού σώματος) που το είχαν δίπορτο τώρα όλοι θα έχουν δικαίωμα στο ελεύθερο ιατρείο και το δίπορτο….. ο θεμέλιος λίθος της πλήρους κι αποκλειστικής απασχόλησης που κράτησε τόσα χρόνια το ΕΣΥ κονιορτοποιείται και κατεδαφίζεται κι οι έξω θα ορμήσουν μέσα για τις υποδομές κι οι μέσα στερημένοι από την αφαίμαξη των εισοδημάτων τους τόσα χρόνια θα ορμήσουν στην ‘αφθονία’ της ελεύθερης αγοράς κι έτσι η ζήτηση κι η προσφορά θα γίνουν κουβάρι μπερδεμένο κι αξέπλεκο. Επειδή ο κλάδος, το επάγγελμα κι η ‘επιστήμη’ έχει το προνόμιο να δημιουργεί ζήτηση à volonté, η νοσηρότητα θα πιάσει κόκκινο για να ικανοποιήσει τη βουλιμία κι η θνητότητα τα ουράνια. Αν μάλιστα μπει πλαφόν στις δαπάνες του κράτους για την υγεία, οι λίγοι θα παίρνουν τα πολλά κι οι πολλοί τα ψιχία με την ανισότητα και την ανισορροπία στις σχέσεις υγείας να ξεπερνά κι εκείνη της δεκαετίας του ’70. Υπάρχουν όμως κι άλλα καλούδια στο νομό της Lady Gaga….τα περισσότερα νοσοκομεία ειδικά της επαρχίας γίνονται κέντρα υγείας με κατώτερο προσωπικό τους ειδικευόμενους με μισθούς κι εργασιακές συνθήκες γαλέρας. Έχει άραγε σχέση η συμφωνία που υπέγραψε προχτές ο Μηταράκης για την είσοδο εργαζομένων από το Πακιστάν; Για την έναρξη της ειδικότητας χρειάζεται αξιολόγηση που πρέπει να έχεις μπάρμπα από την Κορώνη, κομματικό πάσο ή άριστη σύσταση από το Harvard για να την πετύχεις. Στο μισθολογικό η κοροϊδία κι η απατεωνιά περίσσεψαν. Ενώ οι υγειονομικοί των ειδικών μισθολογίων έχουν χάσει το 50-60% των αποδοχών τους κι οι συντάξεις θερίστηκαν, σαν τον λίβα που καίει τα σπαρτά, από τους μνημονιακούς νόμους των Κουτρουμάνη, Στουρνάρα το 2012 και παρότι το ΣτΕ με αμετάκλητες αποφάσεις απαιτεί το υπουργείο να επαναφέρει το μισθολόγιο στα επίπεδα της κλαδικής σύμβασης του 2009, η Γκάγκα κι ο νόμος της δίνει 10% αύξηση με πληθωρισμό 12,5%, μειώνει το σύνολο των αποδοχών απ’ αυτό του εφέτη με 29 χρόνια (5700 ευρώ) σε διπλασιασμό των τακτικών αποδοχών του κάθε γιατρού ΕΣΥ δηλαδή περίπου 4000 ευρώ!!!!! Δεν κάνει μόνο αυτά η πονηρή κυρία. Δίνει τις αυξήσεις αναδρομικά από 28 Ιουνίου 2022 όχι από μεγαλοψυχία, αλλά για να ακυρώσει, με την τρίπλα του νέου μισθολογίου, την τελευταία απόφαση του ΣτΕ που έκρινε ως αντισυνταγματικές τις μισθολογικές ρυθμίσεις του 2017, ώστε να μην υπάρχει δυνατότητα προσφυγής των γιατρών ΕΣΥ στην Επιτροπή Συμμόρφωσης του ΣτΕ. Για τέτοιους απατεώνες μιλάμε. Μ’ αυτά κι άλλα πολλά που έχει σε άρθρα 7, 10, 13, 11, 12, 13, 15, 16, 54, 60, 68 κι όχι μόνο το νομοσχέδιο, οι γιατροί και οι υγειονομικοί που μπορούν θα την κάνουν για μέρη μακρινά κι αλαργινά και το brain drain θα αυξάνεται με μυξοκλάματα υποκρισίας από τις πολιτικές εξουσίες ενώ θα τρίβουν τα χέρια τους που θα πέφτει η ανεργία και τα κόστη εργασίας εντός των τειχών, χαράς Ευαγγέλιο για κοκορέματα πολιτικών. Ποιοι είναι λοιπόν κερδισμένοι και ποιοι οι χαμένοι αυτού του νομοσχεδίου; Κερδισμένοι από τούτες τις ρυθμίσεις είναι οι ιδιωτικοί όμιλοι ιατρικής υποδομής και παροχών υγείας, κάποιοι μεγαλοκαθηγητάδες κι οι έχοντες παρά με την ουρά, εξουσία και ισχύ. Χαμένοι όλοι οι άλλοι. Χαμένοι οι γιατροί που θα κυνηγούν τον πελάτη να τους δώσει ό,τι έχει. Χαμένοι οι γιατροί κι υγειονομικοί που θα πρέπει για να συμπληρώσουν το εισόδημά τους να δουλεύουν στις ιδιωτικές δομές, σε γερμανικά νούμερα, για ένα κομμάτι ψωμί. Χαμένοι πάνω απ’ όλα οι πολίτες, οι άνθρωποι, ο λαός που πληρώνουν εισφορές αλλά υγεία δεν θα βρίσκουν. Πολλοί μάλιστα θα παρακαλούν να φύγουν ξαφνικά και με την μία, καλό βόλι όπως εύχονταν δηλαδή οι μαχητές της ελευθερίας, γιατί η ασθένεια θα κοστίζει δυσβάσταχτα από ταλαιπωρία, ψευδαισθήσεις και οικονομία. Τελικά λύση υπάρχει; Μ’ αυτές τις κινητοποιήσεις για την τιμή των όπλων των πεπλανημένων συνδικαλιστών, ΟΧΙ. Μόνο ο λαός, αν καταλάβει το διακύβευμα και σηκωθεί από τον καναπέ που τον βουλιάξανε με τα πολυβόλα του μυαλού που τον πυροβολούν καθημερινά, ΝΑΙ. Αν σηκωθεί και ζώσει την Βουλή κατά εκατοντάδες χιλιάδες, όπως έκαναν οι πρόγονοί του στις 3 Σεπτέμβρη του 1843 ζητώντας Σύνταγμα ή 5 Μάρτη 1943, μέσα στην μαύρη κατοχή, λέγοντας ΟΧΙ στην Επιστράτευση, αν αυτός βροντοφωνάξει τώρα κι απαιτήσει ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΣΥ μπορεί να φέρει αποτέλεσμα. Αν ρωτάτε αν το πιστεύω, απαντώ ειλικρινά ΟΧΙ.
Αλλά το δικαίωμα στο όνειρο το διατηρώ, αντλώντας την ύστερη αισιοδοξία από το στίχο του ποιητή
«..Χάιντε θύμα, χάιντε ψώνιο, Χάιντε Σύμβολον αιώνιο! / Αν ξυπνήσεις, μονομιάς / θά ’ρτει ανάποδα ο ντουνιάς.»
(ποιητική συλλογή Τα Ποιητικά, 1956, Κώστα Βάρναλη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου