γράφουν ο Ιόλαος και η Δηιάνειρα 20.6.2019
@ Η συνέχεια δι’ ερωτήματος που μου
‘ρθε καρφωτό στρίβοντας την Ακαδημίας προς την Βασιλίσσης Σοφίας με τον
τροχονόμο να σφυρίζει δαιμονισμένα. Οι πολιτικοί που μας κυβέρνησαν από το 1990
μέχρι την συνθήκη κι άφηναν να διολισθαίνει αυτή η κατάσταση, σε τι
αποσκοπούσαν; Τους άρεσε δηλαδή να παγιώνεται διεθνώς η αναγνώριση της πρώην
F.Y.R.O.M ως σκέτη Μακεδονία από τις περισσότερες, ισχυρότερες και
πολυπληθέστερες χώρες του πλανήτη; Η άρνησή τους, με οποιεσδήποτε προφάσεις, να
δεχτούν μια λύση πάνω στην εθνική γραμμή πώς μας ωφέλησε; Ο στρουθοκαμηλισμός,
«όλοι να τους αναγνωρίσουν, εμείς δεν πρέπει να τους αναγνωρίσουμε», πόσο μας
βοήθησε και πόσο μας βοηθάει; Τα ιστορικά παραδείγματα όπως π.χ. της Ταϊβάν δεν
μας διδάσκουν τίποτα; Αυτό λοιπόν που τρώει το μυαλό μου σαν τρωκτικό είναι
μήπως τελικά το σχέδιο ήταν να αφήσουμε το θέμα να σέρνεται μέχρι ότου ο
ελληνικός λαός να ξεχάσει ή να αποδεχτεί το διεθνώς παγιωμένο Μακεδονία. Κι ύστερα έρχεται ο υποβολέας και μ’ αναρωτά
αν αυτός ο ποντιοπιλατισμός είναι αποτέλεσμα
ανικανότητας ή σχεδίου. Caso pensato o caso accidente;
Που έλεγε κι ο Ηλίας Λογοθέτης στην κινηματογραφική μεταφορά του θεατρικού
έργου ‘Βαβυλωνία’ του Δημητρίου Βυζάντιου.
@ Ξεθεωμένη και ξελιγωμένη από το
τρέξιμο και την εργασία της ημέρας, έτρωγα ένα σταφυλάκι μ’ ένα γιαουρτάκι άπαχο για να κάνω κράτει στα
κιλά, όταν πάτησα το τηλεχειριστήριο για να’χω παρέα τη φωνή, την όποια φωνή απ’
το γυαλί. Μιλούσαν στην ΕΡΤ, στην εκπομπή του Σεραφείμ Κοτρώτσου, κάποιοι
διάφοροι, ούτε που τους παρατήρησα, όταν τα πάντα φωτίστηκαν. Άκουσα την
γνώριμη φωνή του κ. Κουμουτσάκου να λέει: «Μονομερής
καταγγελία της Συμφωνίας των Πρεσπών θα μπορούσε να οδηγήσει σε αντίστοιχη καταγγελία
από την άλλη πλευρά κι αναζήτηση ενός ονόματος το οποίο πιθανόν να ήταν το Μακεδονία
σκέτο» ‘Ώπα κωλοτούμπα’ φώναξα. Η ΝΔ δεν θα επαναδιαπραγματευτεί την
Συμφωνία των Πρεσπών!!!! Κάτω τ’ άρματα ωρέ; Πάνε οι παράτες κι η οργή; Τέρμα
οι Μακεδονομάχοι; Παραδινόμαστε στους Γυφτοσκοπιανούς; Τσάμπα αλυχτά ο Άδωνις
στις πολεμίστρες και στα παραθύρια των τηλεοράσεων ολημερίς; Αποδέχεται η ΝΔ
την προδοσία; Μ’ αυτό δε σε κάνει χειρότερο προδότη του πρώτου; Άστο, αυτό. Γέλασα.
Ήμουνα σίγουρη ότι αυτό θα γίνει κάποια στιγμή, γνωρίζοντας από τον Νίμιτς τι
έχουν κατά καιρούς διαπραγματευτεί ο Γιώργος, η Ντόρα, ο Ευάγγελος, και
παλαιότερα ο Κώστας, ο Κάρολος, ο Πέτρος κι οι μυστικοί Μέρτζος, Γρυλλάκης,
Σπυράκη κλπ, αλλά δεν το περίμενα πριν
τις εκλογές ομολογουμένως. Η χαρά κράτησε λίγο, γιατί η μελαγχολία ξαναφώλιασε
μέσα μου μαζί με την απορία. Πώς είναι δυνατόν αυτός ο λαός να μη βλέπει το
ψέμα, να μη νοιώθει την απάτη, να ‘χει αντικαταστήσει τη μνήμη με τη λήθη; Το
καλό το παραμύθιασμα από τον πραματευτή που σου πουλά φύκια για μεταξωτές
κορδέλες θα το φας. Όλοι το φάγαμε κάποια φορά. Αλλά και δεύτερη και τρίτη και
τέταρτη φορά; Αυτό πάει πολύ, κάτι συμβαίνει. Κάτι συμβαίνει που σου μπλοκάρει
το μυαλό, αδυνατεί τη σκέψη, μπερδεύει την κρίση, κι αναστέλλει τη θύμηση.
Θόλωσα πάλι κι έψαξα μια ταινία στο Netflix να δω στον υπολογιστή. Επέλεξα τη σειρά Jessica Jones που με είχε πρήξει η
Νάνσυ γι’ αυτή. Είχα δει δυο επεισόδια αλλά δεν με τρέλαινε, όταν στο τρίτο τον
είδα επί τω έργω. Kilgrave.
Η νύχτα έγινε μέρα στο μυαλό μου. Kilgrave. Ο απόλυτος
επηρεασμός. Kilgrave.
Άτομα δολοφονούν, αυτοκτονούν, σκοτώνουν και σκοτώνονται κάτω από την επιβολή
της σκέψης του. Kilgrave. Καθοδηγεί άτομα και ομάδες στα
θέλω και τις επιλογές του. Kilgrave.
Η εξήγηση στην ανεξήγητη συμπεριφορά λαών και ανθρώπων. Η χαρά μου μεγάλωνε από
την ανακάλυψη. Kilgrave.
Ο αυλητής του Χάμελιν των αδελφών Grimm,που οδηγεί τον λαό μας προς την κάλπη
της σωτηρίας. Kilgrave.
Ίσως συναφής του εξωγήινου του Υμηττού ίσως όχι. Ποιος νοιάζεται. Η χαρά με
είχε καταλάβει καθολικά. Καθολικά; Έ όχι, ένα μικρό συννεφάκι απορίας απέμενε
κάτω δεξιά σαν υποδιαστολή. Ερώτημα που περίμενε την απάντηση, για να γαληνέψει
και να εξαφανιστεί. Είναι το σπινθηροβόλο βλέμμα του Κυριάκου, ή των
πνευματικών ταγών μας η ζωογόνα σκέψη ή μήπως η ρητορική μυθοπλαστική δεινότητα
του Γιώργου, του Μπάμπη, του Άρη και των λοιπών ομορφογκόμενων που οδηγεί στον
αυτοκτονικό ιδεασμό τον λαό μας;
@ Χυδαίοι,
δειλοί και άβουλοι αντάμα προσμένουν ίσως ένα θαύμα. Λύσσαξαν για τη συμφωνία
των Πρεσπών τα φιλαράκια τα παλιά, ΝΔ, ΚΙΝΑΛ και τα αυτών εξαπτέρυγα.
Εξαπτέρυγα, γιατί δημοσιογράφους δεν τους λες. Δολοφονείς τη λέξη διαχρονικώς.
Φαμέγιοι των αφεντικών ταιριάζει καλύτερα. Έγραψαν λοιπόν και λάλησαν όλοι
τους. Δώσατε γλώσσα και εθνότητα, προδότες Συριζαίοι….και Ποταμίσιοι, μην το
ξεχνάμε κι αυτό. «Μακεδόνες» ή «πολίτες της Βόρειας Μακεδονίας», σημαίνει απλά
«Μακεδόνες». Τα άλλα θα ξεχαστούν. Τι κι αν η γλώσσα αναγνωρίστηκε το 1977, όταν
ο Τσίπρας ήταν 3 ετών, φορούσε pampers
κι ούτε ελληνικά δεν μίλαγε καλά-καλά. Τι κι αν μπαίνεις σε κολοσσούς του
διαδικτύου, Mozilla και Google, και βλέπεις ότι σήμερα στη θέση της Μακεδονικής γλώσσας
του χθες αναφέρουν Σλαβομακεδονική. Τι κι αν στην ανακοίνωση της καγκελαρίας ο
Ζάεφ αποκαλείται "Βορειομακεδόνας πρωθυπουργός" (nordmazedonischen
Ministerpräsidenten) όταν ο τελευταίος επισκέφθηκε επισήμως την Γερμανία στις
13 Ιουνίου φέτος. Τι κι αν το "Βορειομακεδόνας" κυριαρχεί και στα
γερμανικά ΜΜΕ, διαμορφώνοντας την κοινή γνώμη. Τι κι αν η εφημερίδα
"Handelsblatt" φιλοξενεί συνέντευξη με τον "Βορειομακεδόνα επικεφαλής
της κυβέρνησης Ζ. Ζάεφ" (nordmazedonischem Regierungschef Zoran Zaev). Τι
κι αν η εφημερίδα "Frankfurter Rundschau" αναφέρεται στην ενόχληση
των "Βορειομακεδόνων" (die Nordmazedonier), επειδή η γερμανική Βουλή
δεν συζήτησε την ένταξη της χώρας τους στην Ε.Ε. Τι κι αν σε συνέντευξη του
προέδρου της Βόρειας Μακεδονίας Πενταρόφσκι στην Deutsche Welle στη λεζάντα
μίας φωτογραφίας Τσίπρα και Ζάεφ ο τελευταίος αναφέρεται ως
"Βορειομακεδόνας ομόλογος" του Έλληνα πρωθυπουργού (Griechenlands
Premierminister Alexis Tsipras und sein nordmazedonischer Kollege)... εμείς τον
χαβά μας, ο Τσίπρας ο σκαφάτος να καεί.
@ Άκουσα
τις προάλλες στον ΣΚΑΙ τον Κυριάκο Μητσοτάκη να λέει προδοτική την Συμφωνία των
Πρεσπών. Στην αρχή δεν έδωσα σημασία, το πέρασα ντούκου. Ο ΣΚΑΙ είναι, δικός του είναι, ό,τι θέλει μπορεί να
λέει. Όμως το ζιζάνιο που έχω στα σωθικά μου με τριβέλιζε και με έβαλε σε
σκέψεις. Προδοτική, προδοτική, προδοτική. Αν πράγματι είναι προδοτική η
συμφωνία, η όποια συμφωνία, αρκεί απλά και μόνο η καταψήφισή της στη βουλή; Με
την ψήφο θα σταματήσεις μια προδοσία; Πρωτόγνωρο φαινόμενο, ιστορικά πρωτοπόρο
και πρωτόφαντο. Αν αύριο ο Ερντογάν ζητούσε π.χ. ένα νησί και η όποια κυβέρνηση
του το έδινε, θα αρκούσε να πεις όχι στη βουλή; Το άρθρο 120 του συντάγματος
πάει δηλαδή περίπατο; Αυτή είναι η αντίληψη του κ.Μητσοτάκη και της κ.Γεννηματά
για την προδοσία; Το ίδιο ισχύει και για την λοιπή διαφωνούσα
αντιπολίτευση. Δεν θα έπρεπε ο
κ.Μητσοτάκης, η κ.Γεννηματά και λοιποί να βγουν έξω από τη βουλή, να καλέσουν
τον κόσμο σε αντίσταση διαρκείας; Δεν θα έπρεπε να δηλώσουν σε όλους τόνους και
σ’ όλους τους ενδιαφερομένους ότι αν ο ένας ή και οι δυο εκλεγούν και σχηματίσουν κυβέρνηση θα καταργήσουν
την προδοτική συμφωνία; Το αλήστου μνήμης 1989 δεν συνασπίστηκε άραγε σύσσωμη η
αντιπολίτευση για να ρίξει τον Ανδρέα Παπανδρέου για ήσσονος σημασίας θέμα; Αρκεί
δηλαδή να στείλουν τον Τσίπρα στα ειδικά δικαστήρια και να τον δικάσουν; Θα
γυρίσει πίσω η προδοσία; Μας ενδιαφέρει η προδοσία ή ο προδότης; Εδώ προδότη
δεν είπαμε τον Σημίτη ούτε γα τα Ίμια, ούτε για την Λισαβόνα κι ας χάθηκαν τρία
παλικάρια μας, κι ας γκρίζαραν τα βράχια μας από αμφιβολία. Αυτός θα μου πείτε
δεν ήταν γυφτοσυριζαίος συμμορίτης, ήταν κι είναι από τζάκι. Τέλος πάντων αφού
είναι προδοτική η συμφωνία δεν θα έπρεπε από την άλλη οι διαφωνούντες κληρικοί
να βαρέσουν τις καμπάνες, να μαζέψουν υπογραφές για να αποτρέψουν την προδοσία;
Άλλωστε δεν το έκαναν παλιότερα για τις ταυτότητες; Δεν θα έπρεπε οι
διαφωνούντες πολίτες κι ο λαός να κάνουν κάτι πιο μαζικό και κάτι πιο δραστικό
από το να μαζεύονται δυο-δυο ή τρεις-τρεις και να γιουχάρουν βουλευτές του
ΣΥΡΙΖΑ ή να περιμένουν τις εκλογές για να καταψηφίσουν τους υπαίτιους; Αλλάζει
τίποτα στην προδοσία; Μήπως η υποκρισία κι ο φαρισαϊσμός έχουν περισσέψει σε
πολιτικούς και πολίτες ‘μακεδονομάχους’;
@ Η
είδηση έσκασε «Αρχειοθετείται, σύμφωνα με
πληροφορίες, από την Αρχή Νομιμοποίησης Εσόδων από Παράνομες Εγκληματικές
Δραστηριότητες ο φάκελος που αφορά στον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη, μέλη
της οικογένειάς του καθώς και άλλους κυβερνητικούς παράγοντες που υπηρέτησαν
στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης επί των ημερών του. Η αρχειοθέτηση του
συγκεκριμένου φακέλου έρχεται κατόπιν έρευνας που διενεργούσε από τον περασμένο
Νοέμβριο η Αρχή Νομιμοποίησης Εσόδων από Παράνομες Εγκληματικές Δραστηριότητες
αναζητώντας στοιχεία για τυχόν ξέπλυμα μαύρου χρήματος». Χαίρομαι πάντα
όταν κατηγορούμενοι αθωώνονται. Μου έχει μείνει ατό την «υπόθεση Ντρέιφους» και το «κατηγορώ» του
Εμίλ Ζολά. Χαίρομαι όταν η δικαιοσύνη αναδεικνύεται σαν το τελευταίο προπύργιο
των καταφρονημένων κι ας λέει το ΚΚΕ ότι είναι ταξική. Το ΚΚΕ όλο λέει, δεν
κάνει και τίποτα. Χαίρομαι όταν η δικαιοσύνη ψάχνει ενδελεχώς και δεν βρίσκει τίποτα
για τους ταγούς και τους οικονομικά ισχυρούς. Για τους μικρούς κι ασήμαντους
είναι ευκολάκι. Χαίρομαι τελικά που ο κύριος Κώστας δεν τα πήρε. Το ότι τα πήρε
ο εκ δεξιών του Τσουκάτος, ο εξ ευωνύμων Μαντέλης, ο υπουργός του της Άμυνας, ο
υπουργός της ΟΝΕ, ο γενικός διευθυντής εξοπλισμών του υπουργείου Εθνικής Άμυνας
κ.ά. δεν έχει σημασία. Ο κύριος Κώστας δεν τα πήρε. Αυτό κομμάτι ανίκανο τον
κάνει, να τρέχουν οι μίζες δίπλα του κι αυτός να μην παίρνει χαμπάρι, αλλά
αρπάχτρα όχι. Γενικά ο κύριος Κώστας δεν
καταλαβαίνει πολύ καλά τι γίνεται γύρω του, όπως δεν πήρε χαμπάρι τα Ίμια, το
χρηματιστήριο, τις λαμογιές της Goldman Sachs, την σπατάλη των Ολυμπιακών, αλλά
έβλεπε την ισχυρή Ελλάδα. Τώρα πώς η ισχυρή Ελλάδα πήγε σούμπιτη σε πέντε
χρόνια είναι άλλης τάξεως ζήτημα. Τώρα ο κύριος Κώστας απαλλαγμένος από τις
βρώμικες κατηγορίες θα το ρίξει στους χρησμούς. Σ’ αυτόν αρέσουν όπως και στον
κόσμο. Πάντα άρεσαν στον κόσμο αυτού του τόπου. Από την Πυθία, τα Μαντεία, τους
Θεούς, τους προφήτες, τον εκ Σερρών εθνάρχη μέχρι και τον κύριο Κώστα. Αρέσουν
σ’ αυτό τον λαό οι χρησμοί και τα παραμύθια κι έτσι κι οι ταγοί του τον
παραμυθιάζουν
@ Τι
είναι πάλι τούτο; Ξαφά «Η κυβέρνηση
Καραμανλή, στην οποία συμμετείχε ο κ. Παυλόπουλος, αύξησε το δημόσιο χρέος κατά
66% σε 5 χρόνια (από 181 δισ. το 2003 σε 301 δισ. το 2009), με αποτέλεσμα να
χάσει η Ελλάδα την πρόσβαση στις κεφαλαιαγορές». Ώπα!!!! Κι έρχεται
ξεμέθυστος κι ο Ζαν-Κλωντ «Η ελληνική
κυβέρνηση (Καραμανλή) επικαιροποίησε την πρόβλεψη για το έλλειμμα του 2009 από
3,7% στο 12.7% του ΑΕΠ. Το τελικό ποσοστό διαμορφώθηκε στο 15%. Παρομοίως, ο
αριθμός για το χρέος στο τέλος του 2009 αυξήθηκε από 272 δισ. σε 301 δισ., με
τη μεγαλύτερη αναλογία χρέος προς ΑΕΠ σε όλες της χώρες της ΕΕ.» Μίλησε κι
ο Γιούνκερ, χωρίς, όμως, σε καμιά περίπτωση να αναλάβει τις ευθύνες που
αναλογούσαν και στην Ε.Ε. Γιατί άφησαν να «ξεφύγει» η Ελλάδα εκείνη την περίοδο;
Μούγκα στη στρούγκα. Στα λάθη και τα εγκλήματα ψάχνουμε την πόρτα ή τη στιγμή
να ξεφύγουμε. Μα δεν είναι αυτό το πρόβλημα. Στο στόχο ο Καραμανλής κι ο
Καραμανλισμός ξαφνικά, πριν ακόμη ο Μητσοτάκης αναλάβει κυβέρνηση. Τέλος ο
Καραμανλής μετά από 70 χρόνια; Μετά από ΕΡΕ, ΝΔ πάμε σε ΝΜΔ (Νέα Μητσοτακική
Δημοκρατία); «Ε ρε γλέντια!!!», που θα ‘λεγε κι
ο Καραγκιόζης.